Pomimo niepodważalnych korzyści dla dziecka i matki wynikających z karmienia piersią wiele kobiet stosujących leki przeciwpadaczkowe obawia się o bezpieczeństwo dziecka i nie podejmuje karmienia. Niekiedy na tę decyzję wpływają również lekarze, którzy opierają swoją wiedzę o bezpieczeństwie stosowania leków w okresie laktacji na informacjach zamieszczanych przez producentów w charakterystykach produktu leczniczego. Tymczasem większość leków nie osiąga w mleku matki na tyle dużych stężeń, aby mogły się one przekładać na istotne klinicznie stężenia we krwi niemowlęcia. Czasami też, jak w przypadku lewetiracetamu, gabapentyny czy topiramatu, stężenia w mleku mogą być znaczące, natomiast w osoczu niemowląt – bardzo małe. Informacji o ryzyku stosowania leków u matki karmiącej dostarcza analiza parametrów farmakokinetycznych, fizykochemicznych i klinicznych leku. W artykule omówiono ogólne zasady przenikania leków do mleka matki i czynniki wpływające na ten proces. Przedstawiono parametry poszczególnych leków przeciwpadaczkowych, które decydują o bezpieczeństwie ich stosowania u kobiet karmiących, a także dane z badań i rekomendacje. Większość leków starszej generacji charakteryzuje się korzystną farmakokinetyką – w kontekście laktacji za najbezpieczniejsze uważa się fenytoinę, karbamazepinę i kwas walproinowy. W odniesieniu do leków nowej generacji dysponujemy niepełnymi danymi, na których podstawie za umiarkowanie bezpieczne uznaje się lewetiracetam, gabapentynę i lamotryginę.