Wstęp: Najczęstszą formą uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego jest udar mózgu. Średnio rocznie w Polsce wykonywanych jest około 80 transplantacji serca. Przeszczepione serce wykazuje skłonność do tachykardii. Wczesna rehabilitacja poudarowa wymaga obciążenia pacjenta wysiłkiem fizycznym. Opis przypadku: Przedstawiono przypadek kliniczny chorego po udarze krwotocznym mózgu z niedowładem połowiczym lewostronnym. W wywiadzie przebyta transplantacja serca (2005 r.). Metody: Wyniki rehabilitacji oceniono na podstawie następujących skal: Indeks Barthel, zmodyfikowana skala Rankina, Indeks Mobilności Rivermead, Skala Udarowa Narodowego Instytutu Zdrowia, Krótka Skala Oceny Stanu Psychicznego, Geriatryczna Skala Oceny Depresji Yesavage’a. Prowadzono również kontrolę przedi powysiłkową parametrów tętna. Wyniki: W wyniku zastosowania kompleksowej rehabilitacji uzyskano poprawę stanu funkcjonalnego we wszystkich badanych skalach. Największą zmianę zaobserwowano w przypadku Indeksu Barthel (50%) i Skali Udarowej Narodowego Instytutu Zdrowia (30%). Akcja serca mieściła się w granicach 75–180/min. Wnioski: Chory po transplantacji serca pomimo stałej tachykardii dobrze toleruje wysiłek fizyczny. Wczesna rehabilitacja poudarowa wpływa na poprawę stanu funkcjonalnego.