W artykule zaprezentowano przegląd piśmiennictwa dotyczącego zastosowania treningu siłowego kończyn dolnych w rehabilitacji dorosłych pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym. W tym celu przeszukano medyczne bazy danych przy użyciu słowa kluczowego „mózgowe porażenie dziecięce” w połączeniu ze słowami „dorośli”/„osoby dorosłe”, „młodzi dorośli”, „trening siłowy”, „progresywny trening siłowy” i „trening oporowy”. Zidentyfikowano dziewięć publikacji, do analizy wybrano zaś siedem badań spełniających kryteria włączenia. Poziom dowodu naukowego zaakceptowanych badań oceniono z wykorzystaniem kryteriów zaproponowanych przez Oxford Centre for Evidence-Based Medicine. Wyniki przedstawiono zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia na trzech poziomach – struktury, aktywności i partycypacji – w formie tabelarycznej. Biorąc pod uwagę wyniki badań innych niż randomizowane, można stwierdzić, że trening siłowy u dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym prowadzi do wzrostu siły mięśniowej oraz wpływa na poprawę aktywności, mobilności i uczestnictwa w życiu społecznym. Powyższe rezultaty nie zostały jednak do tej pory wystarczająco potwierdzone w pracach randomizowanych. Należy podkreślić, że zastosowane protokoły treningu siłowego nie wywołały negatywnych efektów na poziomie spastyczności i biernego zakresu ruchu. Maksymalizacja korzyści płynących z treningu siłowego w grupie osób dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym wymaga rozstrzygnięcia szeregu kwestii, dotyczących m.in. szczegółowej charakterystyki pacjentów, protokołu treningowego i potencjalnych czynników kontekstowych mogących wpływać na efektywność terapii tego rodzaju.