Oponiaki atypowe zostały zdefiniowane w klasyfikacji WHO jako nowotwory charakteryzujące się histologicznie bądź aktywnością mitotyczną o wartości 4-20 mitoz/10 HPF, bądź co najmniej trzema spośród pięciu następujących cech: gęstokomórkowe utkanie, małe komórki z przesuniętym na korzyść jądra współczynnikiem „jądrowo-cytoplazmatycznym”, jądro z wyraźnym jąderkiem, brak struktur cytoarchitektonicznych (ang. patternless or sheet-like growth) i ogniska martwicy. Oznacza to, że guzy ukazujące mikroskopowo jedną, a nawet dwie spośród wymienionych cech należy zaliczyć, mimo tych nieprawidłowości, do grupy oponiaków łagodnych (GI WHO). Celem przeprowadzonych badań było poszukiwanie w grupie pięciu kryteriów diagnostycznych oponiaków atypowych wg WHO takich cech histologicznych, które w największym stopniu korelują z wartością indeksu proliferacyjnego tych nowotworów. Materiał badawczy obejmował 65 oponiaków atypowych oraz 59 oponiaków łagodnych, wykazujących przynajmniej jedną cechę histologiczną charakterystyczną dla oponiaków atypowych, wybranych spośród 240 archiwalnych przypadków z lat 2004-2011. Wszystkie nowotwory zostały ocenione pod względem pięciu histologicznych kryteriów diagnostycznych dla oponiaków atypowych oraz liczby mitoz na dziesięć pól widzenia. We wszystkich badanych guzach wykonano reakcję immunohistochemiczną z przeciwciałem MIB-1. Indeks proliferacyjny (PI) obliczono za pomocą komputerowego analizatora obrazu. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono związek PI z ogniskami martwicy, wyraźnymi jąderkami, brakiem układów cytoarchitektonicznych charakterystycznych dla oponiaków GI WHO, obecnością drobnych komórek ze zwiększonym stosunkiem jądrowo-cytoplazmatycznym oraz liczbą cech histologicznych.