Hemikraniektomia i hipotermia w leczeniu udaru niedokrwiennego mózgu
Udar mózgu stanowi trzecią co do częstości, po chorobach serca i nowotworach, przyczynę zgonów oraz najczęstszą przyczynę trwałej niesprawności u osób powyżej 40. roku życia. Złośliwy zespół z zakresu unaczynienia tętnicy środkowej mózgu (MCA) cechuje się bardzo złym rokowaniem, w którym śmiertelność sięga 80% przy standardowym sposobie postępowania leczniczego. Leczenie farmakologiczne nie jest zwykle skuteczne w terapii tego zespołu. Niekiedy zaleca się również inne metody, takie jak leczenie neurochirurgiczne lub stosowanie hipotermii. Hemikraniektomia polega na zdjęciu fragmentu pokrywy czaszki w celu umożliwienia swobodnego powiększania się obrzękniętej tkanki mózgowej i obniżenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Zbiorcza analiza trzech europejskich randomizowanych badań wieloośrodkowych wykazała, że hemikraniektomia w złośliwym udarze mózgu z rejonu unaczynienia MCA może zwiększyć szansę przeżycia i poprawić stan funkcjonalny pacjentów poddanych temu zabiegowi w ciągu 48 godzin od wystąpienia pierwszych objawów. Pojęciem hipotermii określa się ciepłotę ciała poniżej 35°C. W leczeniu może znaleźć zastosowanie jedynie hipotermia łagodna do umiarkowanej, co oznacza, że ciepłota ciała powinna mieścić się w przedziale 34-32°C. Niektóre badania wskazują, iż hipotermia do 33°C stosowana przez 72 godziny pozwala zmniejszyć śmiertelność chorych do 44%. Stosowanie hemikraniektomii i hipotermii może w znaczący sposób wpływać na zmniejszenie śmiertelności i poprawienie stanu funkcjonalnego pacjentów z ciężkim udarem niedokrwiennym mózgu. Należy jednak mieć świadomość, że dotychczasowe wyniki badań są często niewystarczające i istnieje potrzeba przeprowadzenia dalszych dużych badań klinicznych.