LOGO
PL

Opis przypadku 51-letniej kobiety z zespołem Arnolda-Chiariego

Piotr Bogucki

Affiliation and address for correspondence
Aktualn Neurol 2007, 7 (1), p. 59-62
Abstract

Zespół Arnolda-Chiariego jest to genetycznie uwarunkowane zaburzenie rozwoju cewy nerwowej, polega na nieprawidłowej lokalizacji rdzenia przedłużonego i migdałów móżdżku, poniżej otworu wielkiego w kanale kręgowym. Zespołowi towarzyszyć mogą wodogłowie i spina bifida. Zwykle objawy zaburzenia pojawiają się we wczesnym dzieciństwie. Ze względu na głębokość przemieszczenia struktur tyłomózgowia wyróżniane są cztery stopnie zespołu. Stopień I jest najlżejszy, nie towarzyszy mu wodogłowie i objawia się najpóźniej – często w wieku dorosłym. Artykuł zawiera opis 51-letniej pacjentki z zespołem Arnolda-Chiariego typu I, diagnozowanej w Oddziale z powodu występujących od roku zaburzeń równowagi, zawrotów głowy oraz osłabienia siły mięśniowej ręki prawej; u pacjentki zespół Arnolda-Chiariego nie był dotąd rozpoznany. W badaniu fizykalnym stwierdzono chód na poszerzonej podstawie, ograniczenie ruchomości palców IV i V ręki prawej, dodatnią próbę Romberga, osłabienie czucia na kończynach, zniesienie czucia głębokiego i wibracji kończyn dolnych. Przeprowadzona diagnostyka wykluczyła ostre zmiany zapalne, zmiany rozrostowe, a także malformacje naczyniowe i zmiany miażdżycowe zarówno w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, jak i nerwów obwodowych. Zdjęcia RTG kręgosłupa szyjnego nie uwidoczniły zmian. Dopiero wykonanie rezonansu magnetycznego głowy pozwoliło ustalić właściwe rozpoznanie. Pacjentkę wypisano z zaleceniem zgłoszenia się na Oddział Neurochirurgiczny w celu rozważenia operacyjnego leczenia występującej patologii. 

Keywords
zespół Arnolda-Chiariego, wada rozwojowa, rezonans magnetyczny, EEG, UDP Doppler

Oświadczam, że posiadam prawo wykonywania zawodu lekarza i jestem uprawniony do otrzymywania specjalistycznych informacji medycznych. Chcę zapoznać się z informacją z serwisu.