LOGO
PL

Pierwotne stwardnienie boczne – przegląd piśmiennictwa

Joanna Iłżecka

Affiliation and address for correspondence
Aktualn Neurol 2019, 19 (4), p. 162–167
DOI: 10.15557/AN.2019.0022
Abstract

Pierwotne stwardnienie boczne, zwyrodnieniowa choroba neuronu ruchowego o nieznanej etiologii, jest chorobą rzadką. Występuje głównie sporadycznie, mutacje genetyczne wykrywano w nielicznych przypadkach. Objawy rozpoczynają się typowo w piątej lub szóstej dekadzie życia. Pierwotne stwardnienie boczne polega na powoli postępującej dysfunkcji górnego neuronu ruchowego. Objawy kliniczne najczęściej pojawiają się najpierw w obrębie kończyn dolnych, ale choroba może się zaczynać także od zajęcia opuszki bądź wielu regionów ciała. Występują spastyczność, hiperrefleksja i niedowład. Nie stwierdza się rozlanych drżeń pęczkowych, zaniku mięśni ani objawów czuciowych. Opracowano kryteria rozpoznania, oparte na obrazie klinicznym i wynikach dodatkowych badań diagnostycznych. Rozpoznanie ustala się po wykluczeniu innych chorób. Nie ma specyficznego markera choroby, brak również skutecznego leczenia. Niektórzy autorzy sugerują, że pierwotne stwardnienie boczne przekształca się w stwardnienie boczne zanikowe, gdy pojawią się kliniczne albo elektrofizjologiczne objawy uszkodzenia dolnego neuronu ruchowego. Różni autorzy nie są zgodni, czy jest to odrębna choroba neuronu ruchowego, czy też powoli postępujący wariant stwardnienia bocznego zanikowego. Najnowsza wersja kryteriów El Escorial uznaje pierwotne stwardnienie boczne za ograniczony fenotyp stwardnienia bocznego zanikowego.

Keywords
pierwotne stwardnienie boczne, objawy kliniczne, kryteria rozpoznania, leczenie

Oświadczam, że posiadam prawo wykonywania zawodu lekarza i jestem uprawniony do otrzymywania specjalistycznych informacji medycznych. Chcę zapoznać się z informacją z serwisu.